A Teenager's Point of View
Με λένε Σάρα, είμαι 16 χρονών και πηγαίνω δευτέρα Λυκείου. Έχω πολλά χόμπι, μα ένα από τα αγαπημένα μου είναι ο χορός.
Ο χορός για μένα είναι πολύ σημαντικός. Η λέξη αυτή σημαίνει έκφραση. Δίνω όλη μου την ψυχή όταν χορεύω και μου επιτρέπει να εκτονώνομαι. Είτε είμαι ευτυχισμένη, ενθουσιασμένη,λυπημένη ή θυμωμένη, πάντα μπορώ μέσω του χορού, να εκφραστώ και να πω αυτό που έχει να βγάλει η καρδιά και η διάθεσή μου. Πώς γίνεται αυτό;
Αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο και εκφράζω τα συναισθήματα που μου προκαλεί η μουσική!
Έτσι, όχι μόνο καταφέρνω να πιάσω το σωστό συναίσθημα, αλλά δίνω στο χορό το προσωπικό μου ύφος, αφού κάθε άνθρωπος εκφράζει τα συναισθήματα του με διαφορετικό τρόπο.
Αυτό που χρειάζεται, είναι να προσπαθήσω να κατανοήσω το μήνυμα που δίνει το τραγούδι και να το ερμηνεύσω όσο καλύτερα μπορώ με τις κινήσεις μου! Ο καθένας μας εκφράζεται διαφορετικά. Άλλοι με πολλά λόγια,άλλοι με λίγα λόγια. Εγώ όμως δεν έχω λόγια. Η δικιά μου περιγραφή φαίνεται από την έκφραση στο πρόσωπό μου τη στιγμή που χορεύω. Βρίσκομαι πάνω σε μια πίστα, μαζί με έναν καβαλιέρο και χορεύω χωρίς άγχος και αιτία. Εκείνος κάνει τις κινήσεις, εγώ ακολουθώ. Αυτός εξάλλου είναι ο σκοπός ο δικός μας και του χορού.
Πρώτη φορά στη ζωή μου αισθάνομαι κάτι Τόσο διαφορετικό. Εδώ και καιρό προσπαθώ να ερμηνεύσω τι μου έχει μάθει το χόμπι αυτό, όσον αφορά τη ζωή.
Πρώτα απ όλα αυτό που μου δίδαξε, είναι ο σεβασμός και η εκτίμηση όλων των ανθρώπων.
Πιστεύω, ότι ο χορός έβαλε ένα μικρόβιο μέσα μου, να βλέπω διαφορετικά τον κόσμο γύρω μας, να παρατηρώ και να θαυμάζω πράγματα που ο απλός κόσμος τα προσπερνά ή τα αμελεί.
Όπως λέει και ο ένας καλός μου φίλος ,και συμφωνώ απόλυτα, ο χορός είναι ένα πολύ ισχυρό μικρόβιο το οποίο δεν φεύγει ποτέ, συνεχώς αναπτύσσεται, εξελίσσεται, και μαζί με αυτό και εμείς.
Ο χορός είναι πραγματική ευλογία για κάθε έναν από εμάς, οποιασδήποτε ηλικίας.
Παράλληλα μας βοηθά να αναπτύξουμε μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα και μας ενθαρρύνει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας δίνοντάς μας έτσι τη δυνατότητα να αγαπήσουμε και τους άλλους. Ο χορός έχει πολλά βασικά πλεονεκτήματα τα οποία βοηθούν τον καθένα μας διαφορετικά.
Εκτός από την φυσική κατάσταση, συμβάλλει στην διαμόρφωση της προσωπικότητας όλων μας, ενισχύοντας την κοινωνικότητα και την αυτοπεποίθησή μας διδάσκοντας τον σεβασμό προς τον εαυτό μας και τους άλλους, μαθαίνοντας την έννοια της πειθαρχίας. Επιπλέον, μαθαίνουμε να συγκεντρωνόμαστε σε έναν συγκεκριμένο στόχο, χωρίς να αποσπάται η προσοχή μας, ενώ παράλληλα βελτιώνεται η μνήμη μας. Ένα όμως από τα σημαντικότερα οφέλη του χορού είναι ότι αναπτύσσει την εκφραστική ικανότητά μας, βοηθώντας να εκφραζόμαστε μέσα από το σώμα μας, κι όχι μόνο με τις λέξεις.
Δηλαδή μαθαίνουμε μία καινούρια γλώσσα.
Την λεγόμενη γλώσσα του σώματος. Όλοι μαθαίνουμε να κινούμαστε με τη μελωδία και να προσαρμόζουμε τις κινήσεις μας ανάλογα με το ύφος και το ρυθμό της μουσικής.
Έπειτα, από κάποιο χρονικό διάστημα, μπορούμε να κινηθούμε με χάρη, να ελευθερωθούν τα μέλη του σώματός μας και να ταιριάξει η στάση τους στην καθημερινή ζωή, ανάλογα με τα συναισθήματά μας. Η Κουβανέζικη Σάλσα, δεν θεωρείται πολύ γνωστός χορός στη σημερινή εποχή γι αυτό και δύσκολα μπορεί να διαδοθεί. Είναι βέβαια, μία υψηλή μορφή χορευτικής τέχνης και ένα από τα πιο όμορφα είδη χορού, με μεγάλη ιστορία και λάτρεις σε όλο το κόσμο.
Χρειάζεται πολύ χρόνο, μαζί και κόπο.
Για να γίνει κάποιος καλός χορευτής, θεωρώ πως το σημαντικότερο απ όλα είναι να προσπαθήσει να νιώσει αυτό που θέλει να δοκιμάσει για πρώτη φορά, ώστε να πετύχει και για να έχει το καλύτερο αποτέλεσμα πρέπει να έχει τεράστια υπομονή.
Βέβαια,όλοι οι μαθητές δεν είναι ίδιοι, δεν έχουν τις ίδιες ευκολίες ή έστω τις απαιτούμενες ικανότητες.
Δεν μαθαίνουν με τον ίδιο τρόπο, δεν έχουν την ίδια αντίληψη.
Κάθε μαθητής έχει δικό του τρόπο να μαθαίνει καινούρια πράγματα.
Ο δάσκαλος πρέπει να έχει την απαιτούμενη φαντασία να βρίσκει καινούριους τρόπους, διαφορετικούς για κάθε μαθητή. Ο χορός είναι μια τέχνη που απαιτεί αντίληψη και μνήμη, εκτός από τις σωματικές ικανότητες. Πολλές φορές χρειάζεται να βρίσκει το κλειδί που ταιριάζει στον κάθε μαθητή, για να τον ξεκλειδώσει, για να του μάθει βήμα-βήμα το νέο υλικό, να τον εμπνεύσει να κάνει την απαραίτητη εκπαίδευση, να τον βοηθήσει να βρει τον στόχο του και να τον πετύχει. Να γίνει κι αυτός ένας καλός χορευτής.
Στην αρχή θα είναι αρκετά δύσκολο ώστε να προσαρμοστεί στο περιβάλλον του χορού, αλλά με τον καιρό, αυτή η αμηχανία που τον συνόδευε στο ξεκίνημά του, θα σταματήσει να υπάρχει. Η αφοσίωση στον στόχο του θα τον κάνει να αγαπήσει τον χορό κάθε μέρα όλο και περισσότερο, δίνοντας του πάντα νέα κίνητρα γι αυτό. Όταν ξεκίνησα το χορό, δεν ήμουν όπως είμαι τώρα.
Δεν ήξερα ποια ήμουν και δεν γνώριζα πώς να προσπαθήσω να το αλλάξω.
Βέβαια, όλη αυτή η αλλαγή ήρθε εντελώς απρόοπτα την κατάλληλη στιγμή.
Θυμάμαι που όταν πήγα στα πρώτα δύο σεμινάρια χορού, ήμουν πολύ κλειστός χαρακτήρας.
Δύσκολα μιλούσα σε μεγαλύτερούς μου γιατί δεν είχα συναναστραφεί ποτέ με ηλικιακά μεγαλύτερα άτομα.
Σιγά σιγά, πήγαινα σε κάθε Λάτιν πάρτι που υπήρχε.
Προσπαθούσα πάντα να κάνω τις κινήσεις που κάνανε όλοι, ειδικά στις ομαδικές χορογραφίες.
Δεν με ένοιαζε τι θα πει ο κόσμος.
Για εμένα ήταν μία απλή προσπάθεια, να πετύχω κάτι που μου φαινόταν περίεργο στην αρχή.
Μέχρι που το αγάπησα και δέθηκα πολύ με αυτό.
'Όπως επίσης με τους δασκάλους αλλά και με τους μαθητές, που πλέον νιώθω και χαρακτηρίζω ως τη δεύτερη οικογένειά μου.
Από τότε, μέχρι σήμερα διόρθωσα πολλά όσον αφορά τον χαρακτήρα μου, την ζωή μου και άλλαξα εντελώς την καθημερινή μου "βαρετή" ρουτίνα που είχα.
Δε μετανιώνω καθόλου για αυτήν την αλλαγή.
Με βοήθησε να βαδίσω προς το σωστό δρόμο.
Κυρίως τα παιδιά, που με έμαθαν πολλά πράγματα, με συμβούλεψαν και συνεχίζουν να το κάνουν κάθε φορά που βλεπόμαστε. Είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα να ξέρεις ότι πετυχαίνεις αυτό που αγαπάς κάθε φορά όλο και πιο πολύ...και σε αυτό συμβάλλουν τα άτομα που αγαπάς και σ αγαπούν! Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι ο χορός είναι δώρο των θεών προς τον άνθρωπο. Κι εγώ το έχω ζήσει! Με πολλή αγάπη και σεβασμό, Η μικρή Salsera σας.
Sara Fa
Σας αγαπώ Los Champicos
